یَتیمِ مَجازی (مجموعه داستان‌های کوتاه)

«نفس قلم و اعتقاد بر اینکه به کمک آن می‌توان هوشیاری ایجاد کرد و به افشاگری ندانم‌کاری‌ها پرداخت، شکی نیست و می‌توان گفت قلم و آنچه به نگارش درمی‌آید حتی اگر بعداً اشتباه و نادرستی آن مسلم شود، باز اصل آن مقدس است. فراموش نباید کرد که قلم، حافظ ادب یعنی فرهنگ است و ارزش هر دوره‌ای به عمق فرهنگ آن سنجیده می‌شود.»
(یتیم مجازی، کریم مجتهدی)
***
کریم مجتهدی زادۀ ۱۳۰۹ در تبریز، فیلسوف نا‌م‌آشنای ایرانی و استاد بازنشستۀ گروه فلسفه دانشگاه تهران است. پایاننامۀ کارشناسی ارشد خود را زیر نظر یکی از بزرگترین فلاسفۀ قرن بیستم ژان وال و رسالۀ دکترای خود را با مشاورۀ هانری کربن نگاشته است. مجتهدی که در رشد پژوهش‌های فلسفی در ایران سهم به‌سزایی داشته، در دوران بازنشستگی و خانه‌نشینی به داستان‌نویسی می‌پردازد که داستان پیش‌رو، چهارمین دفتر از این مجموعه به‌شمار می‌رود. سه اثر دیگر با نام‌های «داستان‌های کوتاه»، «سه داستان» و «گاه شادان-گاه غمگین» از همین ناشر منتشر شده‌اند.